آموزش ارتباط سالم دختر و پسر از کودکی

آموزش ارتباط سالم دختر و پسر از کودکی* یکی از وظایف مهم در تربیت جنسی نوجوانان، آموزش واقعیت روحی و رفتاری افراد از جنس مخالف است. پدر و مادر و همچنین اولیای مدرسه می باید در فرصت های مناسب در مورد اینکه دختران و پسران دارای چه خصوصیاتی هستند و چگونه می باید در مقابل این خصوصیات عکس العمل نشان داد، مطالب مختلفی به فرزندان و دانش آموزان خود، گوشزد کنند*کودک در سنین مختلف نسبت به جنس مخالف عکس العمل متفاوتی دارد.هر یک از مراحل فوق، آموزش های مناسب خود را می طلبد :* ● در دوران پیش دبستانی* در درجه اول باید بر الگوهایی رفتاری پسرانه و دخترانه، متناسب باسن کودکان تاکید شود.*دختر و پسر باید از همین دوره تفکیک جنسیت خود را درک و الگوهای مناسب در این زمینه را از خانواده دریافت کنند. پوشانیدن لباس های مناسب با جنسیت دختر، به دختران، و لباس های مناسب با جنسیت پسر به پسران و نیز گوشزد کردن رفتارهای مناسب برای دختران و برای پسران، از مهمترین آداب تربیت جنسی در دوران پیش دبستانی است. در این کار باید از افراط و تفریط جدا خودداری شود. نباید در ذهن کودک این مفهوم شکل بگیرد که دختر، یعنی موجودی مقید، محدود و تحت سلطه و بالعکس پسر، یعنی موجودی آزاد، قدرتمند و سلطه گر. این دو قالب فکری با نهایت تاسف در نحوه برخورد اغلب پدران و مادران در نحوه ی تربیت فرزندانشان دیده می شود و همین تفکر زیربنای رشدمعیوب فرزندانمان می شود.*ما باید رفتار محبت آمیز را، هم به دخترانمان و هم به پسرانمان بیاموزیم، منتها به دخترانمان این رفتار محبت آمیز را در یاری به دیگران درزمینه هایی چون کمک به کوچکترها در لباس پوشیدن و غذا خوردن و کمک به بزرگترها در زمینه کارهایی چون پخت و پز و دوخت ودوز بیاموزیم و به پسرانمان همین رفتار محبت آمیز را از طریق کمک به کوچکترها در مواردی چون رفت و آمد، برداشتن وگذاشتن وسایل و اشیا و به بزرگترها در زمینه هایی چون، خرید کردن، کمک در حمل برخی از اشیا و امثال اینها، بیاموزیم.* الگوی زنانه و مردانه را به صورت دو الگوی ضد یکدیگر، تلقی نکنیم و از ابتدا این ضدیت را به فرزندانمان القا نکنیم، بلکه از همان دوران پیش دبستانی می باید به فرزندانمان نشان دهیم که الگوی رفتار زن و مرد، مکمل یکدیگر است نه ضد یکدیگر.* کودک در سنین مختلف نسبت به جنس مخالف عکس العمل متفاوتی دارد.هر یک از مراحل فوق، آموزش های مناسب خود را می طلبد: در دوران پیش دبستانی در درجه اول باید بر الگوهایی رفتاری پسرانه و دخترانه، متناسب با سن کودکان تاکید شود.در همین دورانباید به دختران و پسران بیاموزیم که با دیدی احترام آمیز، به یکدیگر نگاه کنند؛ در مقابل یکدیگر گذشت داشته باشند.*خصوصیت مهم این دوره این است که دختران و پسرانی که سال های بعد به لحاظ طبیعی، شرعی و عرفی از یکدیگر دور و نامحرم شمرده خواهند شد، در این زمان به آسانی می توانند با یکدیگر رابطه ای نزدیک داشته باشند. این دوره، دوره ای است که دیگر فرصتی این چنین برای آموزش رفتار احترام آمیز، نسبت به افراد غیرهمجنس در یک زندگی تنگاتنگ و همراه با بازی، فراهم نخواهد شد. بنابراین باید از این فرصت به خوبی استفاده کرد و زیربنای رفتارهای مناسب را ساخت.* یکی از نکاتی که در این دوره بایدمورد توجه قرار گیرد، این است که نباید به گونه ای رفتار کنیم که دختران مان از دختر بودن خویش ناراضی شوند. تبعیض در رفتار و عدم رعایت عدالت و نیز اشباع نکردن فرزندانمان و به خصوص دخترانمان از محبت، می تواند تاثیری سوء بر احساس دختران از دختر بودن خویش، داشته باشد.*● در دوره دبستانی از آنجا که رفتارهای دختران و پسران جنبه ضدیت به خود می گیرد، بهتر است به گونه ای رفتار کنیم که این ضدیت از یک سو تشدید وریشه دار نشود و از سوی دیگر نحوه سازگاری و کنار آمدن با آن را نیز فرزند انمان به خوبی بیاموزند.* دوران دبستانی برای آموزش نحوه رفتار با جنس مخالف دوران مطلوبی است. به هنگام بروز اختلاف این آموزش آنها را آماده می کند، تا در زندگی زناشویی نیز بتوانند از کناراختلاف ها و تعارض ها، بخوبی بگذرند.* در این سنین گاه دختران و پسران از نحوه رفتار و برخورد یکدیگر شکایت می کنند. در چنین موارد ما نه تنها باید موجبات آرام ساختن آنان را فراهم آوریم، بلکه باید به آنان کمک کنیم تا راه رفع مشکل و اختلاف را نیز خود کشف کنند.* اگر کودک در این مرحله بتواند پیدا کردن راه حل را تمرین کند، آمادگی خوبی برای حل اختلاف ها در زندگی زناشویی، پیدا خواهد کرد.* در این مرحله باید رفتار مبتنی بر کرامت و گذشت و بزرگواری و عدالت خواهی را در مقابل افراد غیر همجنس به فرزندانمان بیاموزیم. گاهی اوقات دختران دبستانی در نزد پدر و یا مادر خود نحوه برخورد پسری با آنان در راه مدرسه و پاسخ دادن خود را، نقل می کنند. اشتباه بزرگ در این موارد از آنجا آغاز می شود که پدر و یا مادر آنی و حساب نشده، عکس العمل نشان داده و شروع به سر زنش دخترشان می کنند. در چنین مواردی اگر دختر نیز رفتار اشتباهی از خود نشان داده بود، باید سعی کنیم او خود به اشتباه خود پی ببرد و به آرامی روش صحیح برخورد با پسران را در موارد مشابه به او گوشزد کنیم. رفتار تند و پرخاشگرانه اولین آسیبش این است که فرزندمان از این پس مسائل مربوط به جنس مخالف را از ما پنهان خواهد کرد و آسیب پنهان کردن چنین مسائلی، ممکن است بسیار زیانبخش باشد.*● در دوره نوجوانی علل و عوامل گوناگونی در بروز رفتارهای نادرست در روابط دختران و پسران نقش دارند که می توان به طور کلی این عوامل را به سه دسته زیر تقسیم کرد:* 1- نوجوان و افکار غیرواقعی او *،2- خانواده و شیوه های برخورد آنان بانوجوان *،3- شیوه های برخورد جامعه با نوجوان * باید کمک کنیم تا نوجوان تا حد ممکن از تصورات تخیلی در مورد جنس مخالف، اجتناب ورزد. این امر هرچند به طور کامل امکان پذیر نیست، لکن می توانیم با اعمال روش هایی، از افراط در آن جلوگیری کنیم.* از جمله روش های موکد، وجود گفتوشنود در خانه است. این جو باید در ادامه دوره دبستان در خانه وجود داشته باشد تا نوجوان نیز مسائل خود را در خانه مطرح کند و پدر و مادر نیز به او در اصلاح رفتار و افکارش، راهنمایی لازم را ارائه دهند و با هم حرف بزنند.*در این زمینه باید توجه داشت که طرح مسائل مربوط به غریزه جنسی،باید به حداقل ممکن، صورت پذیرید. مطرح ساختن مسائل فردی در این زمینه، با رعایت جوانب تربیتی ضروری است. باید مسائل مربوط به بلوغ، قبل از پیدا شدن علائم اصلی به نوجوانان آموزش داده شود . در کنار این، آموزش وظایقی چون به جای آوردن احکام مربوطه، از مهمترین عناصری است که باید آموزش داده شود.* آموزش مسائل کلی در مورد غریزه جنسی مانند نقش دو جنس در تولید مثل، با استناد به مثال های دقیق ازگیاهان و با مثال های اجمالی در مورد حیوانات و انسان، می تواند در اواخر دوران دبیرستان، یعنی سنین ١۷ و ١۸ انجام پذیرد. آموزش دقیق مسائل مربوط به روابط جنسی زن و مرد نیز باید به هنگام ازدواج انجام گیرد.*بی توجهی به آموزش هایی که در هر یک از مراحل پیش دبستانی، دبستانی و راهنمایی و متوسط، توصیه شد، موجب اخذ آموزش از طرق غیرمطلوب و نیز خیالپردازی های نادرست توسط نوجوان می شود. این امر خود منجر به این می شود که نوجوان شناخت نادرستی از جنس مخالف در ذهن بپروراند. آنچه در ذهن نوجوانان ما در مورد جنس مخالف، امروزه وجود دارد، در طیفی بسیارگسترده جای دارد. در یک سراین طیف افکاری وجود دارد که از جنس مخالف یک الهه ترسیم می کند و در سر دیگر این طیف جنس مخالف را در پایین ترن شکل خود، ترسیم می کند.* ویژگی تصورات گروه اول این است که وی را مهربان، کامل، ملجاو پناه، آرام بخش همه دردها، پایان بخش همه رنج ها، بهشت موعود می داند. نقطه مقابل این تصور، جنس مخالف را به صورت وسیله ای محض برای اطفاء غریزه جنسی می داند. در میان این دو حد، انواع تصورات و تفکرات در مورد جنس مخالف، دیده می شود. مربیان واولیاء، وظیفه دارند در مورد شکل گیری درست این تصورات و تفکرات، اقدام کنند و در هر مرحله ازسن، متناسب با ویژگی ها و نیازهای متربی در زمینه آموزش جنسی، به معنای عام کلمه مطالبی را به آنان بیاموزند. سکوت در این مورد وچیزی نگفتن نه تنها سودمند نیست، بلکه می تواند بسیار مضر باشد. *ودر آخر عاملى ديگر كه در خانواده باعث رفتار نادرست نوجوان می شود عبارت است از: عدم آموزش صحیح در مورد وضعیت و واقعیت جنس مخالف* یکی از وظایف مهم در تربیت جنسی نوجوانان، آموزش واقعیت روحی و رفتاری افراد از جنس مخالف است. پدر و مادر و همچنین اولیای مدرسه می باید در فرصت های مناسب در مورد اینکه دختران و پسران دارای چه خصوصیاتی هستند و چگونه می باید در مقابل این خصوصیات عکس العمل نشان داد،مطالب مختلفی به فرزندان و دانش آموزان خود، گوشزد کنند. *منبع:برگرفته از کتاب تحلیلی تربیتی بر روابط دختر و پسر درایران